آفتاب نیوز :
دردناک، کسل کننده، دردناک، تیز تنها برخی از کلماتی است که مردم برای توصیف درد خود استفاده می کنند.
فردی که درد مزمن دارد می تواند بعضی روزها عالی و بعضی روزها بد باشد. این واقعیتی است که بسیاری از مبتلایان به این بیماری با آن روبرو هستند. علائم و نشانه‌ها همیشه قابل مشاهده نیستند و می‌تواند یک نبرد درونی پنهان در پشت دندان قروچه و یک لبخند اجباری باشد.
اما درد مزمن چگونه مزمن می شود؟
سایت مطالعه اخبار پزشکی با دکتر هیلاری گیت و دکتر تونی ال. جاکش، استاد بیهوشی و فارماکولوژی در دانشگاه کالیفرنیا، مفاهیم علمی درد مزمن را بررسی کرده است.
درد مزمن اولیه و ثانویه
درد مزمن اغلب می تواند به عنوان نشانه ای از یک مشکل بزرگ تلقی شود یا جدی گرفته نشود زیرا تهدید کننده زندگی نیست. اما بار درد مزمن فقط شخصی نیست، بلکه اجتماعی نیز هست.
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که افراد مبتلا به درد مزمن می‌توانند در انجام زندگی و فعالیت‌های روزمره مشکلاتی داشته باشند و همچنین وضعیت سلامتی ضعیف‌تری داشته باشند. آنها همچنین ممکن است با ناامنی شغلی یا بیکاری دست و پنجه نرم کنند.
طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت (WHO)، درد مزمن در حال حاضر به دو دسته تقسیم می شود: درد مزمن اولیه و درد مزمن ثانویه.
بر اساس این طبقه بندی، درد اولیه به دردی گفته می شود که ناشی از سایر شرایط پزشکی است یا نمی توان آن را توضیح داد. برخی از نمونه ها ممکن است فیبرومیالژیا یا درد اولیه مزمن باشد.
دکتر گیت توضیح داد: فیبرومیالژیا وضعیتی است که از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما بیماری شایعی است که حداقل چهار تا پنج ناحیه بدن را تحت تاثیر قرار می دهد و حداقل سه ماه طول می کشد. هیچ علت شناخته شده دیگری برای درد وجود ندارد و بنابراین یک نوع درد اولیه مزمن است.
از طرفی درد ثانویه ناشی از یک بیماری اولیه یا ثانویه است. آرتریت، سرطان یا درد ناشی از کولیت اولسراتیو در این دسته قرار می گیرند.
انتقال از درد حاد به مزمن
کارشناسان دریافته اند که گیرنده ای به نام گیرنده 4 شبه عوارضی (TLR4) ممکن است عامل کنترل کننده درد مزمن باشد.
دکتر جاکش گفت: می دانیم که در اثر آسیب بافتی یا عصبی انواع مختلف سیگنال هایی فعال می شود که معمولاً با آنچه ایمنی ذاتی نامیده می شود مرتبط است و یکی از واسطه های آن عاملی به نام گیرنده عوارض است. ، و معلوم می شود که در حالی که آنها معمولا برای تعیین وجود عوامل خارجی وجود دارند. این عوامل دارای چیزی به نام لیپوپلی ساکارید یا LPS در غشای سلولی هستند. ما معمولاً آن را در سیستم خود نداریم، اما از باکتری می آید.
وی افزود: گیرنده های زنگوله ای می توانند سیستم ایمنی مرکزی را برای دردهای حاد آماده کنند. در پاسخ به محرک های مضر، استرس ها یا آسیب بافتی، به ویژه در میکروبیوم یا دستگاه گوارش، بدن شروع به آزادسازی محصولات از سلول های التهابی می کند.
دکتر جاکش توضیح داد: هنگامی که این شرایط رخ می دهد، محصولاتی که از بدن ما آزاد می شوند می توانند گیرنده های عوارض را فعال کنند و گیرنده ای وجود دارد که ما آن را TLR4 می نامیم و روی سلول های التهابی و همچنین روی نورون های حسی قرار دارد. فعال شدن TLR4 به خودی خود درد زیادی ایجاد نمی کند، اما سیستم عصبی را به واکنش تنظیم می کند.
به گزارش «اخبار پزشکی امروز»، وی تاکید کرد: علاوه بر این محرک، اگر در آن زمان عوامل استرس زا دیگری مانند رژیم غذایی نامناسب یا مشکلات روانی وجود داشته باشد، جریانی ایجاد می کند که می تواند گذار به دردهای مزمن را تقویت کند.
